"Onvergetelijk is het beeld uit een der eerste kampweken. In de groote aula van de seminarie op een podium onder het hooge Christusbeeld zit ijverig het krontjongorkest te strijken, geleid door het sober, bescheiden fijn gebaar van den tengeren dirigent. Door de groote zaal van de menigte mannen, vloeien de exotische, maar eenvoudige melodieën, die zingen van den sentimenteelen hellen Indischen maannacht, van den weemoed in het klotsen van de golven aan verre zonnige stranden, van de felheid van oostersche kleur. Er ligt iets vreemds en heel bijzonders in die combinatie van dit donker orkest, dit nog eenigszins bizar gekleed gehoor en deze vriendelijke onwestersche muziek. Door het raam is voor het prikkeldraad de Nederlandsch sprekende schildwacht in Duitsch uniform te zien. Hij hoort niet wat daarbinnen wordt gespeeld, maar het kamp kent dat uur 'Sajang kené'."
- J.W. Meyer Ranneft
Gijzelaar in Kamp Sint-Michielsgestel in maart 1944